-
1 ψάλιον
ψᾰλ-ιον, τό, part of the bridle,A curb-chain,ῥυταγωγέα.. ἐκ τοῦ ψ. ἠρτημένον X.Eq. 7.1
;τὸ περὶ γένειον διειρόμενον, ψάλιον Poll.1.148
; = κρίκος τοῦ χαλινοῦ, Sch.E.Ph. 792: freq. in pl., because the curb-chain was formed of links, which rattled as the horse moved, (anap.);ψαλίων κρότον καὶ χαλινοῦ κτύπον Ael. NA6.10
; (lyr.): metaph.,οἷον ψ. αὐτῇ [τῇ βασιλείᾳ] ἐνέβαλε τὴν τῶν Ἐφόρων δύναμιν Pl.Lg. 692a
.2 generally, chain, bond, A.Pr.54 (pl.): metaph.,μέγα δ' ἀφῃρέθη ψ. οἰκετῶν Id.Ch. 962
(lyr.).3 βορινοῦ καὶ νοτινοῦ ψαλίου (or Ψαλίου) the N. and S. ring (or Ring), in description of an estate, POxy. 1632.12 (iv A. D.).4 a horse's jaw, Hippiatr.28 (cf. ψέλιον, ψάλλιον).
Перевод: со всех языков на английский
с английского на все языки- С английского на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий